ด้วยรักและแบ่งปัน ตอนแรก

หนังสือ ธรรมะสบายใจ
เรื่อง ด้วยรักและแบ่งปันอันแสนสุข
ขอยกมาช่วงหนึ่งก็แล้วกันครับ

ชายหนุ่มคนหนึ่งได้สิทธิพิเศษ ไปศึกษาดูงานในนรก และสวรรค์ เขาเลือกไปดูงานในนรกก่อน ที่นรกนั้นมียมบาลตนหนึ่งเป็นมัคคุเทศก์พาไปชมแดนต่างๆ ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นทัณฑสถานอันน่าสะพรึงกลัวเมื่อชมสถานที่ต่างๆ จนครบแล้ว เจ้าพนักงานประจำนรกก็พาชายหนุ่มไปดูวิถีชีวิต คือการอยู่การกินของชาวนรกบ้างว่าเป็นอย่างไร

ที่ห้องอาหาร เมื่อถึงเวลาอาหารเช้า มีสัตว์นรกจำนวนมากมายนั่งประจำอยู่ที่โต๊ะ และอาหารก็ถูกจัดเตรียมเอาไว้เต็มโต๊ะอย่างพร้อมสรรพ แต่เขาสังเกตดูพบว่าสัตว์นรกเหล่านั้นมีร่างกายผอมโซหน้าตาอมทุกข์ ทั้งๆ ที่มีอาหารมากมาย แต่พวกเขาก็หาได้กินอาหารเหล่านั้นอย่างง่ายดายแต่อย่างใดไม่ ตรงกันข้าม กว่าจะกินอาหารได้แต่ละคำช่างทุกข์หนักหนาสาหัสเสียเหลือเกิน เมื่อพินิจดูอย่างถึ่ถ้วนชายหนุ่มจากมนุษยโลกก็พบว่าเพราะเหตุใดสัตว์นรกเหล่านั้นจึงทุกข์และผมโซเหมือนไม้เสียบลูกชิ้นกันทั่วทุกตัวตน

เคล็ดลับแห่งความผอมกะหร่องของสัตว์นรกอยู่ตรงที่สัตว์นรกทุกตัวล้วนมีช้อนที่ยาวหลายเมตรผูกติดมือ เมื่อถึงเวลาอาหาร สัตวืนรกเหล่านั้นสามารถใช้ช้อนตักอาหารได้เต็มช้อน แต่มีปัญหาตรงที่เมื่อตักอาหารแล้ว ถึงเวลาจะนำอาหารเข้าปากกลับทำไม่ได้ เพราะช้อนที่ยาวเกินไปนั้น เมื่อพวกเขาตักอาหารได้แล้วและยื่นกลับมาหาปากตัวเอง ช้อนก็จะเลยปากไปหลายเมตร เมื่อเป็นเช่นนี้ ถึงแม้มีอาหารมากมายให้ตัก แต่สัตว์นรกก็นำอาหารเข้าปากตัวเองไม่ได้อยู่ดี

เมื่ออาหารมี แต่กินไม่ได้ มีก็เหมือนไม่มี พวกเขาจึงทุกข์เพราะความหิวอย่างสาหัสสากรรจ์ วันๆ ทำได้อย่างดีก็เพียงนั่งมองอาหารแล้วทำตาปริปๆ ด้วยความเศร้าสลด ชายหนุ่มเห็นสภาพอันน่าเวทนาของสัตว์นรกแล้วก็อดสลดใจไม่ได้

ง่วงจัง ครั้งหน้าไปดูงานที่สวรรค์กันครับ